عوارض زيبايي در جراحي بيني

مقدمه:

در اين بخش به عوارض زيبايي جراحي پلاستيک بيني در بخش غضروفي يا نيمه پاييني بيني مي پردازيم. عوارض اين بخش بسيار مهم تلقي مي شود زيرا اصلاح اغلب آنها مشکل تر از اصلاح عوارض قسمت بالايي بيني است. در صورت دانش، تجربه و مهارت جراح، پيدايش چنين عوارضي به حداقل ممکن خواهد رسيد.
1- فرورفتگي بالاي نوک بيني: اين عارضه در اثر برداشته شدن غضروف هاي تيغه بيني يا غضروف هاي قسمت مياني بيني ايجاد مي شود. معمولا در اولين هفته هاي پس از جراحي، تورم موجود در بافت ها مانع از آشکار شدن کامل اين عارضه مي شود.
2- فرورفتگي هاي پره هاي بيني: معمولا اين عارضه به دنبال برداشته شدن غضروف هاي پره هاي بيني براي جمع کردن نوک بيني ايجاد مي شود. در مواردي که نوک بيني بيش از حد لازم جمع شود، کم بودن غضروف هاي حمايت کننده نوک بيني و نزديک شدن بيش از اندازه اين غضروف ها به يکديگر ممکن است علاوه بر نماي بيش از اندازه فرورفته بيروني، موجب اشکال در تنفس از راه بيني شود.
3- انحراف قسمت غضروفي بيني: اين عارضه معمولا به علت باقي ماندن انحراف تيغه داخلي بيني ايجاد مي شود. در صورت انحراف قابل توجه تيغه بيني، اسکلت غضروفي بيني نيز به پيروي از آن دچار انحراف مي شود. در جراحي بيني هايي که در قسمت پاييني خود داراي انحراف هستند، اصلاح انحراف تيغه داخلي بيني داراي نقش کليدي در جراحي پلاستيک بيني است.
4- پره وسطي بيني تو کشيده شده: به طور طبيعي از نظر معيارهاي زيبايي بيني، در نماي نيمرخ، پره وسطي بيني بايد خود را در وراي پره هاي طرفي بيني نمايان کند. در صورت برداشته شدن بيش از حد غضروف هاي تيغه مياني، ممکن است تو کشيدگي اين پره به داخل بيني رخ دهد. اين حالت موجب نمود غير طبيعي نيمرخ بيني مي شود.
5- برداشته شدن بيش از حد پوست پره هاي بيني: در مواردي که قسمت زيادي از پره هاي بيني برداشته شود، ممکن است به دليل صاف شدن چين بين بيني و صورت، اثر بخيه ها برروي پوست صورت نمايان شود. تنگي بيش از حد سوراخ هاي بيني، موجب مشکلات تنفسي از راه بيني مي شود. اصلاح اين حالت، از معضلات جراحي پلاستيک بيني است زيرا جبران پوست از دست رفته در بعضي از موارد مستلزم برداشتن پوست پيوندي از قسمت هاي ديگر مانند لاله گوش است. بنابراين امروزه احتياط زيادي در مورد برداشتن پره هاي بيني انجام مي شود و پره هاي بيش از حد نمايان از عملکرد طبيعي بيني را به همراه داشته باشند، بسيار بهتر از پره هاي کوچک شده اي هستند که موجب اشکالات تنفسي مي شوند. گاهي باريک بودن معبر تنفسي موجب فروافتادگي پره کوچک شده در هنگام دم مي شود.
6- فروافتادگي طرفي کامل نيمه پاييني بيني: در صورتي که برداشته شدن بيش از حد غضروف هاي پره بيني با برداشته شدن بيش از حد غضروف هاي کناري قسمت مياني بيني همراه باشد، عواقب تنفسي وخيم تر خواهد بود. در اين حالت فروافتادگي کامل از دو طرف موجب باريکي بيش از حد بيني در قسمت مياني و پاييني و نيز تنگي شديد معبر تنفسي مي شود. پيوندهاي گسترش دهنده براي درمان اين حالت به کار مي روند. همان گونه که در قسمت قبل اشاره شد، اين پيوندها با پهن تر کردن طاق غضروفي بيني ضمن هماهنگ کردن دو قسمت استخواني و غضروفي بيني، مسير تنفسي را بازتر مي کنند. اين غضروف ها ممکن است از تيغه بيني و يا نواحي خارج از بيني تامين شوند.
7- بالا رفتن بيش از حد نوک بيني: برداشته شدن بيش از اندازه بافت هاي غضروفي و پوست قسمت پاييني بيني ممکن است موجب بالا رفتن بيش از حد نوک بيني و ايجاد نماي بيني خوکي شکل شود. در اين حالت عمق سوراخ هاي بيني از فاصله دور نيز نمايان است و حالتي کاملا مصنوعي و غيرطبيعي به بيني مي دهد. اصلاح اين حالت نيز از موارد مشکل در جراحي بيني است چرا که همواره برداشتن و کم کردن از بافت ها آسان تر از اضافه نمودن بافت ها است.
8- باريک شدن بيش از حد نوک بيني: نوک بيني از نظر اصولي زيبايي پهنايي متناسب با قسمت هاي بالايي دارد. در صورت باريک شدن بيش از حد نوک بيني، تناسب بين دو قسمت بالايي و پاييني بيني به هم مي ريزد و قسمت بالايي پهن تر به نظر مي رسد. معمولا چنين حالتي مشکلات تنفسي را نيز به دنبال خواهد داشت.
9- گشاد شدن مويرگ هاي روي پوست بيني: همان گونه که در قسمت بالايي بيني ممکن است اتفاق افتد در قسمت نوک بيني هم ممکن است ايجاد شود. در اين حالت مويرگ هاي زيادي برروي پوست نوک بيني نمايان مي شوند. جراحي هاي مکرر پشت سر هم و دستکاري زياد برروي بافت هاي گوشتي زير پوست نوک بيني در حين عمل، از عوامل مستعد کننده اين عارضه اند.
10- اسکار پوست کلوملا: در جراحي هاي باز بيني، لب به لب نبودن لبه هاي پوست در هنگام زدن بخيه هاي پوستي، موجب نمايان شدن خطوط زخم و ايجاد فاصله بين دو لبه مي شود. به کارگيري حداکثر دقت و ظرافت در حين بستن برش هاي پوستي مانع از ايجاد اين عارضه مي شود.
11- از دست دادن پوست نوک بيني: از تأسف بارترين عارضه هاي جراحي پلاستيک بيني است. همانند قسمت بالايي بيني، آسيب هاي شديد به شبکه مويرگي زيرپوستي و دستکاري هاي زياد در بافت هاي زير پوستي نوک بيني توسط جراحي که فاقد تجربه، علم و تخصص کافي است، علت مهم ايجاد آسيب هاي پوستي نوک بيني است. در حالت بسيار شديد حتي ممکن است کل پوست نوک بيني از دست برود. ترميم چنين عارضه وخيمي مستلزم به کارگيري روش هاي ترميمي با استفاده از پوست قسمت هاي ديگر صورت مانند پوست پيشاني و يا چين لب و بيني است.
12- قوس محدب پشت غضروفي بيني: علت اين عارضه ممکن است برداشته شدن بيش از اندازه پشت استخواني بيني و يا کم برداشته شدن پشت غضروفي بيني باشد. هر دو حالت موجب عدم تناسب پشت استخواني و غضروفي بيني مي شود و نماي برآمده قسمت پاييني بيني را ايجاد مي کند.
13- افتادگي نوک بيني: جايگاه قرارگيري نوک بيني به عوامل بسياري بستگي دارد. افتادگي بيني و اصلاح آن با حفظ نتايج در دراز مدت، همواره از مسائل مورد بحث و جدل در جراحي پلاستيک بيني مي باشد. علاوه بر اين ظاهر نامطلوب بيني ک با حرکات صورت نيز تشديد مي شود، افتادگي نوک بيني ممکن است بر مسير جريان تنفسي نيز تاثير منفي بگذارد. زاويه بين بيني و لب به عوامل متعدد ايستا و متحرک وابسته است. عضلات متعددي در پايين بيني تمايل به پايين آوردن نوک بيني دارند. در جراحي پلاستيک بيني بايد نقش تمام اين عوامل سنجيده شده و راهکارهاي صحيح مقابله با آنها از قبل انديشيده شود. در روش مولف که بارها در آمريکا منتشر شده است، نقش تقويت مبتني بر مدل هاي متحرک به عنوان يک عامل مهم در پيشگيري از افتادگي نوک بيني مورد تاکيد قرار گرفته است.
14- نماياني بيش از حد پرده وسطي بيني: در صورتي که پره وسطي بيني بيش از اندازه طبيعي مشخص باشد، ظاهر سوراخ هاي بيني بيش از حد بزرگ جلوه مي کند. علت ايجاد اين حالت ممکن است عدم اصلاح کافي پره وسطي بيني باشد، با اين وجود در بسياري از موارد علت اصلي بالا رفتن بيش از حد پره هاي طرفي بيني است.
15- بدشکلي غضروف هاي نوک بيني: در صورتي که آناتومي طبيعي غضروف هاي نوک بيني دچار به هم ريختگي در حين جراحي شود، به خصوص در بيماران با پوست نازک ممکن است جزئيات اين بدشکلي ها نمايان شود.
تشخيص دقيق، ارزيابي هاي کامل پيش از عمل، انتخاب صحيح بيماري داوطلب جراحي پلاستيک توسط جراح و انتخاب دقيق جراح توسط بيمار از عواملي هستند که با اتکا به آنها مي توان احتمال بروز پيشامدهاي نامطلوب جراحي پلاستيک بيني را تا حد زيادي کاست.
منبع:ماهنامه دنياي سلامت شماره ي 29
/س